اعراب با نیرویِ معنوی جدید اسلام، علیرغم ادعای هویت و دین جهانی و فارغ از قوم و قبیله و نژاد، پس از تصرفات فراوان، مدعی هویت و قوم و نژاد ویژه برای خود شدند و حتی برای تحقق این امر مدعی رسالت الهی شدند. امویان بعد از خلفای راشدین در سرزمینهای تحت خلافت (ازجمله ایران)، برای تحقق این امر در حوزه هویت از استراتژیهای مختلفی استفاده کردند. بر این بنیاد، سؤالی که این تحقیق میخواهد پاسخ دهند این است که نوع سامانه استیلای امویان بر هویت ایرانیان چه بوده است و برای این استیلا از چه ابزارهای و استراتژیهای استفاده کردند؟ برای پاسخ به این سؤال از روش تبارشناسی تاریخی و مفهوم روشی «سامانه» میشل فوکو استفاده کردهایم و با توضیح سازوکارهای عناصر ناهماهنگی مانند گفتمانها، نهادها، تصمیمات نظارتی، قوانین و اقدامات اداری، به این نتیجه رسیدم که امویان با سامانه «عربی-اسلامی» که شامل استراتژیها و تاکتیکهای تهدید کاربرد وسایل قهریه، اثرات ترغیبی کلامی، نابرابریهای اقتصادی و کاربرد وسایل کموبیش پیچیده کنترل موجب تقویت و حفظ اعمال سامانه عربی-اسلامی بر جامعه و هویت ایرانیان شدند., ...ادامه مطلب