صدانت سخنرانی «گونههای معاصر پیامدگرایی» از شیرزاد پیک حرفه ناتوانی «فایدهگرایی کلاسیک» در پاسخ به نقدهای مطرحشده علیه آن (از سوی فیلسوفانی مانند برنرد ویلیمز، جان رالز، رابرت نوزیک و …) آنقدر باعث بدنامیاش شد که بیشتر «فایدهگرایان معاصر» ترجیح دادند خود را «پیامدگرا» بنامند زیرا، همانطور که جولیا درایور بهدرستی میگوید، دیگر شمار بسیار کمی از فیلسوفان، نگرش «فایدهگرایان کلاسیک» را صددرصد میپذیرند. «پیامدگرایان» معاصر، که بیشتر آنها از ۱۹۴۱ تا ۱۹۶۱ زاده شدهاند و بهجز دِرِک پارفیت همگی هنوز سرگرم آموزش و پژوهش هستند، با ژرفکاوی دو مفهوم «بیشینهسازی» و «خیر»، گستره گستردهای از گونههای معاصر «پیامدگرایی» را مطرح کردهاند. این فیلسوفان، مانند مایکل اسلات (…ـ۱۹۴۱)، پیتر آنگر (…ـ۱۹۴۲)، دِرِک پارفیت (۲۰۱۷ـ۱۹۴۲)، فرَنک جَکسن (…ـ۱۹۴۳)، فیلیپ پِتیت (…ـ۱۹۴۵)، پیتر سینگر (…ـ۱۹۴۶)، پیتر رِیلتن (…ـ۱۹۵۰)، مایکل زیمرمن (…ـ۱۹۵۱)، مایکل اِسمیت (…ـ۱۹۵۴)، شِلی کِیگن (…ـ۱۹۵۵)، اِلینر مِیسن، فرَنسیس هاواردـاسنایدر و جولیا درایور (…ـ۱۹۶۱)، با طرح پرسشهای جدید درک ژرفتری از «پیامدگرایی» را در اختیار ما قرار میدهند. «پیامدگرایی واقعیتگرا در برابر پیامدگرایی اگرگرا»، «پیامدگرایی عینیتگرا در برابر پیامدگرایی ذهنیتگرا»، «پیامدگرایی کنشگرا در برابر پیامدگرایی منشگرا»، «پیامدگرایی مبتنی بر بیشینهسازی مطلق خیر در برابر پیامدگرایی مبتنی بر بیشینهسازی کافی خیر» و «پیامدگرایی لذتگرا در برابر پیامدگرایی ترجیحگرا» از جمله گونههای گوناگون پیامدگرایی معاصرند که در این درسگفتار توضیح داده میشوند. در ادامه، به دوگا, ...ادامه مطلب
پیروی از سلف صالح، شعار بسیاری از گروههای اسلامی اهل سنت در عصر حاضر است. تاکید بر مباحث شرک و مصادیق آن، توحید و چگونگی حصول به آن و نیز مبارزه با بدعتها در جامعه اسلامی از مهمترین اهداف این گروههای سلفیگرا قلمداد میشود. اما با این وجود، در عمل اختلافات و به تبع آن، دستهبندیهایی در این جریان فکری مطرح است. اهمیت موضوع آن است که از یک سو درچند دهه اخیر تحولات سیاسی زیادی در منطقه و جهان اسلام رخ داده و از سوی دیگر تحول ودگرگونیهایی در ساحت فکر مطرح شده است که این مهم نیازمند گونهشناسی جدیدی از این جریانها است. از این رو پرسش اساسی مقاله این است که «با توجه به تحولات فکری و سیاسی در سلفیگرایی جدید، بر اساس چه معیارهایی میتوان یک دستهبندی عینی و مناسب از سلفیگرایی معاصر ارائه داد؟» فرضیه مطرح آن است که معیارهای چهارگانه «زمانی»، «اعتقادی»، «سیاسی» و به ویژه «توحید حاکمیتی» گونهشناسیِ شامل و مناسبی از این جریان ارایه مینماید. برای این منظور، با رجوع به شبکه اجتماعی یوتیوب، دادههای صوتی و تصویری علمای بارز سلفیگرا و غیر سلفیگرای معاصر جمعآوری شده است. در ادامه با استفاده از نرمافزار تحلیل محتوای کیفی مکس کیودیای 2020 به تحلیل آنها مبادرت شده است. نتایج حاصله در قالب یک فلوچارت خود را نشان میدهد که بر اساس آن جریانها سلفیگرایی معاصر چهار مسیر را طی میکنند که عبارتند از: اصولگرایی، عملگرایی اصلاحطلب، عملگرایی انقلابی و جهادگرایی., ...ادامه مطلب
صدانت علیرضا علوی تبار، روشنفکری و دین شناسی در تاریخ معاصر علیرضا علوی تبار در بخشی از یک مقاله که در شماره ۳۴ مجله کیان منتشر شده است، نوشت: از دیدگاه و موضع اجتماعی – سیاسی، روشنفکران مذهبی در عین حفظ استقلال و هویت خاص خویش کاملاً تحت تأثیر سرمشق غالب در هر دوره بوده اند. در واقع در هر دوره از زمان مواضع روشنفکران ایرانی از سر مشقی تأثیر می پذیرفته است و همین سرمشق، شباهت میان کارکرد اجتماعی روشنفکران مذهبی و غیرمذهبی را نشان می داده است. از نظر سرمشق غالب، می توان سه دوره را تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران از یکدیگر متمایز ساخت. هر دوره را در قالب یک جدول نشان می دهیم. دین شناسی دوره اول: این دوره مقارن با روشنفکری دوره مشروطه است و شاخص ترین چهره آن سید جمال الدین اسدآبادی است. پرسش هایی که در این دوره در مقابل دین قرار می گیرند چندان عمیق نبوده و از تنوع زیادی برخوردار نیستند؛ از این رو، پاسخ هایی که از جانب روشنفکران مذهبی برای آنها تدارک می شود نیز چندان متنوع نیست. اصلی ترین ویژگی های دین شناسی روشنفکران را در این دوره می توان به صورت زیر خلاصه کرد: ۱. بازگشت به سنت صدر اسلام و پاک کردن اسلام از خرافات ۲. محکوم کردن سنت پرستی کورکورانه و تقلید صرف ۳. طرفداری از وحدت مسلمانان و مبارزه با ملیت گرایی های افراطی محلی و منطقه ای ۴. مبارزه با استبداد و پذیرش اصول فلسفه سیاسی جدید معطوف به حاکمیت مردم ۵. پذیرش علم و فن جدید و اعتقاد به عدم مغایرت دین با آنها دین شناسی دوره دوم: با شکستن فضای فرهنگی – سیاسی دوره رضاخان محیطی امیدوار و پرنشاط در عرصه فکری و اجتماعی ایران پدید آمد و منجر به تولید اندیشه ها و حرکت های اجتماعی متعدد گشت؛ تفسیر روشنفکران از دین نیز، طی این, ...ادامه مطلب
صدانت نشست تأملاتی دربارهی نواندیشی دینی در ایران معاصر به مناسبت دهمین سال تأسیس دین آنلاین نشستی با عنوان «تأملی در نواندیشی و روشنفکری دینی در ایران معاصر» در باشگاه اندیشه برگزار شد. مصطفی ملکیان، حسین هوشمند و امیر مازیار در این نشست حضور داشتند. عبدالکریم سروش نیز از دیگر سخنرانان این نشست بود که سخنانشان به صورت آنلاین پخش شد. . . نشست تأملاتی دربارهی نواندیشی دینی در ایران معاصر | شنبه ۱۰ تیر ۱۴۰۲ . سخنان امیر مازیار در نشست تأملاتی دربارهی نواندیشی دینی در ایران معاصر بخش اول نشست، سخنان امیر مازیار، محمدرضا لبیب (باشگاه اندیشه) و نورا نوری صفت (دین آنلاین) دریافت صوت | مشاهده فیلم در آپارات . سخنان حسین هوشمند در نشست تأملاتی دربارهی نواندیشی دینی در ایران معاصر بخش دوم نشست، سخنان حسین هوشمند دریافت صوت | مشاهده فیلم در آپارات . سخنان عبدالکریم سروش در نشست تأملاتی دربارهی نواندیشی دینی در ایران معاصر بخش سوم نشست، سخنان عبدالکریم سروش دریافت صوت | مشاهده فیلم در آپارات . سخنان مصطفی ملکیان در نشست تأملاتی دربارهی نواندیشی دینی در ایران معاصر بخش چهارم نشست، مصطفی ملکیان ده فقره را یادداشت کردهام و این ده فقره را ده سوال میدانم که پروژه روشنفکری دینی یا به تعبیری دیگر پروژه تجددگرایی دینی یا حتا نواندیشی دینی اینها را باید جواب بگوید برای این که این پروژه برای انسان اوائل قرن ۲۱ قانعکننده باشد و این پروژه بتواند مسائلی نظری را حل کند یا مشکلاتی عملی را رفع کند. هیچ کدام از این سوالات سوالاتی نیستند که بتوانم رای خودم را در بابشان بیان کنم. با این که قبلاً جوابهای خودم را تقریبا به همه این سوالات گفتهام، اما در این جا در باب این که این پروژه روشنفکری دینی , ...ادامه مطلب
صدانت معرفی کتاب «تاریخ زنان فیلسوف معاصر» اثر مری الن وایت زنان فیلسوف در آغاز قرن بیستم همچنان با محدودیتهای بسیاری برای دسترسی به آموزش رسمی در فلسفه مواجه بودند، اما در این قرن توانستند به دانشکدههای فلسفه وارد شوند و به درجۀ استادی برسند. گرچه نمیتوان شواهد دال بر تبعیض جنسی را نادیده یا دستکم گرفت، دستکم حالا دیگر زنی فیلسوف بودن امری غیرعادی نیست. کتاب حاضر، که جلد چهارم از مجموعۀ تاریخ زنان فیلسوف است، باوری شایع را به چالش میکشد؛ اینکه فلسفه قلمرو جولان ذهن بزرگترین مردان است. نویسندگان کتاب نشان میدهند که زنان فیلسوف معاصر، مانند همتایان مردشان، در شکل دادن به «مسائل کلان» فلسفه دخیل بودهاند؛ نوشتههایی برای اعقاب خود به جا گذاشتهاند؛ مریدان، شاگردان و پیروانی داشتهاند؛ و در آکادمیها و انجمنهای تخصصی به پرورش و پیشرفت دیگر فیلسوفان کمک کردهاند. زندگی، آثار و نظام فکری سیزده فیلسوف زن معاصر در فصلهای مختلف این کتاب بررسی شده است: ویکتوریا لیدی ولبی، ای. ای. کنستانس جونز، شارلوت پرکینز گیلمن، لو سالومه، مری ویتن کالکینز، ال. سوزان اِستبینگ، ادیت اشتاین، گردا والتر، آین رند، کورنلیا یوحانا دفوخل، هانا آرنت، سیمون دو بووار، سیمون وِی. . . معرفی کتاب «تاریخ زنان فیلسوف معاصر» اثر مری الن وایت نشست نقدوبررسی کتاب «تاریخ زنان فیلسوف معاصر» در شهر کتاب با حضور مصطفی ملکیان، سیدهزهرا مبلّغ ،مریم نصراصفهانی و علی اصغرمحمدخانی مکان:خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچهی سوم ،مرکز فرهنگی شهرکتاب زمان: سهشنبه ۲ خرداد ۱۴۰۲ مشاهده فیلم سخنرانی مصطفی ملکیان در یوتیوب مشاهده فیلم سخنرانی سیدهزهرا مبلّغ در یوتیوب مشاهده فیلم سخنرانی مریم نص, ...ادامه مطلب
شکلگیری مفهوم خیر عمومی در دوره مشروطه دغدغه این مقاله است. با توجه به زمینههای فکری و عملی دوران پیشامشروطه، نخبگان این دوره چه تفسیری از مفهوم خیر عمومی دارند و فهم آنها در ارتباط با زمینهها چه نتایج و الزاماتی بهدنبال دارد؟ در دوره پیشامشروطه هنجار مرسوم از مفهوم خیر، خیر سلطنت اسلامی است، سنت الهیات سیاسی و سیاستنامهها از خیر سلطنت اسلامی پشتیبانی نظری میکنند. بر اساس روششناسی هرمنوتیک کوئینتن اسکینر، شکست ایران از روس، آشنایی ایرانیان با جهان جدید و واگذاری امتیازات به بیگانگان زمینههای تغییر فهم از خیر را فراهم میکند. به باور نخبگان دوره مشروطه خیر سلطنت و تفسیری از دین که خیر شریعت را طرح میکرد در عمل خیر خصوصی را بر خیر عموم ترجیح داده است. انتقاد از خیر سلطنت و تفسیر علمای این دوره از خیر شریعت به شکلگیری تفسیر جدیدی از مفهوم خیر انجامید، کانون فهم جدید «خیر ملت» بود. بر این اساس نهضت مشروطه اعتراضی علیه ترجیح خیر سلطنت و تفسیر سنتی از خیر شریعت بر خیر ملت است. نزاع این سه تفسیر از خیر در قانون اساسی مشروطه منعکس شد., ...ادامه مطلب
تاریخ ایران معاصر- ایران باستان بکار بردن واژه «خزر» برای دریای «مازندران»، ناروا، ناپسند، و ضد ایرانی است…. در آغاز سده هفتم میلادی، دو قوم بزرگ در شمال «قفقاز» می زیستند. یكی از این دو قوم «بلغار ها»، و قوم دیگر «خزران» بودند كه دشت های سفلای رود «تِرِكْ» و رود «ولگا» جایگاه شان بود. به عبارت دیگر، این قوم در فاصله میان شمال غربی این دریا و دریای سیاه سکونت داشتند. اینها، مردمی بودند از نژاد زرد (به تازی اصفر) که به صحراگردی و تاخت و تاز در ممالک همجوار اشتغال داشتند، و غالباً به طرف وادی رود «کورا» (کوروش کهن) میآمدند. در... The post appeared first on . ]]>,پارسیان ...ادامه مطلب