تاریخ وطن

صدانت «گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روان‌شناسی جلسه «گفتگو در فضای عمومی»؛ منطق، اخلاق، روان‌شناسی به همت کلاب ژرف اندیشی در کلاب هاوس و در پنج شنبه ۱۴۰۲/۲/۲۱ با حضور آقایان اردشیر منصوری ،حسین بیات و حسین دباغ برگزار شد. . . نکات مورد توجه اردشیر منصوری در این جلسه: – برجسته‌سازیِ ملاحظاتی که در گفتگوها و فرهنگِ زبانی در جامعۀ ایرانی، به‌ویژه گفتگو در عرصۀ عمومی، از جمله رسیدگی به موارد اختلافی در تبادل نظرهای اجتماعی و سیاسی، شایستۀ توجه بیشتر است. – توجه به این که «گفتگو» اسم عامی است برای انواع مراودات زبانی، و التزام به ضوابط گفتگوی سالم و مؤثر امری طیفی است و نه به اصطلاح مصداقِ دوگانۀ «صفر و یک». در این باره بین شرکت‌کنندگان در این میزگرد تفاوتِ نظری وجود داشته است. به گمانِ من (منصوری) اگر «دیالوگ» آرمانی (مطابقِ مدلِ مشهور دیوید بوهم) نمرۀ ۱۰۰، و مجادلۀ خصمانه و بیانِ موهِن نمرۀ صفر داشته باشند، گونه‌های مختلفی از مبادلۀ زبانی مانند مذاکره، مباحثه، مناظره در میانۀ این طیف قرار دارند. در دیالوگ بوهمی هدف تنها ایجاد فضای مشترک برای وسعتِ نظر (برخورداری از منظرهای جدید در اندیشیدن) و اصلاح منظر خویشتن است، و نه حتی تفاهم نهایی و اخد بهترین تصمیم! بر این اساس گونه‌های دیگر تبادل زبانی مانند مذاکره و مباحثه و مناظره در میانۀ این طیف قرار دارند. جا دارد شهروندِ اخلاقی و کنشگران عرصۀ عمومی به اقتضایِ موقعیت، ملاحظات دیالوگ آرمانی را به قدر مقدور در گفتگوهای عمومی کار آورند. – ملاحظات دیالوگ (گفتگوی آرمانی) علاوه بر منطق، شامل ملاحظات اخلاقی و روان‌شناختی نیز هست. اگر درس‌آموختۀ منطق، توجه به قوتِ استدلال و پرهیز از مغالطه است، از منظر اخلاق و روان‌, ...ادامه مطلب