شاپور ذوالاکتاف
از این رو بدو لقب شانه سُنب یا ذوالاکتاف ، (سوراخ کنندهٔ شانه ها)»، [۵] دادند که شاپور، سزای کارهای عربها را، با سوراخ کردن شانههایشان میداد. حمزه اصفهانی عقیده این لقب معنی سوراخ کنندهٔ شانهها را دارد و کریستن سن، ایرانشناس دانمارکی نیز همین عقیده را دارد.
این احتمال هم هست که در اخبار و روایات مربوط به تجاوز اعراب احساء و تنبیه آنها مبالغههایی هم از جانب شعوبیان ضد عرب، در دوران اسلامی انجام شده باشد. مخصوصاً که در این روایات، شهرت شاپور دوم را به لقب ذوالاکتاف، مربوط به همین ماجراها شمردهاند و صحت این لقب مورد تردید است. نولدکه عقیده دارد که اصل این لفظ، یک لقبی است، به معنی چهار شانه، یعنی کسیکه بارهای فوقالعاده دولت را میکشد[۶] و بعد از دوران اسلامی معنی آن خوب دریافته نشدهاست.[۷]